De aardbeving in Nepal op 25 april 2015 heeft enorme schade aangericht.

Dat er heel veel ravage is en heel veel doden zijn gevallen komt o.a. door de slechte staat van de huizen. De huizen zijn oud en het bindmiddel van de stenen in slechte staat. Dit is vooral te zien in de oude steden zoal Bhaktapur. Ofwel zijn de huizen gemaakt van natuurstenen die gewoon gestapeld zijn en niet stevig verankerd. Dit is zo in de bergdorpen.

De wederopbouw verloopt zeer langzaam omdat het geld niet tot bij de mensen geraakt. Ofwel krijgen ze veel te weinig waardoor ze slechts een paar zinken golfplaten kunnen kopen om voorlopig te wonen. Velen wonen nog steeds in tenten in openbare parken en zo te zien zal dat nog lang duren.

De bergdorpen, die heel veraf liggen of heel moeilijk bereikbaar zijn, hebben het hard te verduren. Zo’n dorpje is Goljung. Het is gelegen in het district Rasuwa, dicht bij de Tibetaanse grens en lag heel dicht bij het epicentrum van de aardbeving. Bijna alle huizen zijn ofwel onbewoonbaar, ofwel helemaal weg. De mensen behelpen zich. Wie kan bouwt het terug op maar de meesten moeten het zien te rooien met zinken golfplaten en plastiek. Ook de naburige dorpen zijn zwaar getroffen. In Goljung wonen 800 mensen, waarvan 200 kinderen in 300 huizen. 

Door de aardbeving zijn er ook veel nieuwe wezen in Goljung en naburige dorpen. De kinderen moeten van heel ver komen om naar de openbare school in Goljung te komen. Vaak zijn ze 3 uren per dag onderweg waardoor ze, vooral in het regenseizoen, helemaal niet naar school komen

De kinderen hebben nood aan een warme thuis… Daarom willen we zorgen voor een aangepaste woning waarin 40 kinderen kunnen verblijven..  Uiteraard is dit niet eenvoudig

Een familie in Goljung heeft het stuk grond waarop hun huis stond geschonken om het weeshuis te bouwen. Zijzelf vangen al 2 weeskinderen op.

Er zijn al concrete plannen voor de bouw van dat weeshuis die heel mooi zijn maar ook ontzettend duur.

Het is Geshe Pema Dorjee die de problematiek van Goljung onder onze aandacht bracht (*)

Het project is meer dan de moeite waard , omdat het allemaal heel transparant is en omdat de mensen in het dorp dit ook mee dragen.

Het is echter een duur project. Om te beginnen is de weg ernaartoe ontzettend slecht. 170 km van Kathmandu naar Goljung is minstens 7 uur rijden als je geluk hebt. Enkel te bereiken met 4×4, truck of bus. Het vervoer van het materiaal is daardoor duur. 

Met het oog op duurzaam bouwen zijn voorzorgen genomen voor de stevigheid. Alle voorzieningen zoals keuken toiletten, douches zullen aanwezig zijn Er zullen 20 jongens en 20 meisjes kunnen verblijven. Er is een grote polyvalente ruimte voorzien die geschikt is als eetplaats maar ook als ontmoetingsplaats voor de mensen uit het dorp.

De mensen zijn zeer gastvrij en gul ondanks hun grote armoede.

Om uit die armoede te kunnen groeien is het ook noodzakelijk om te investeren in educatie want dat opent deuren naar vrijheid en weerbaarheid. De motivatie bij de mensen is groot en een aantal mensen zijn bereid om zich te engageren voor de opvang van de kinderen. Elke euro gaat rechtstreeks naar de oprichting van het weeshuis en de sponsoring van de kinderen, de opvolging en de duurzaamheid van het project.Als het weeshuis er staat is het de bedoeling om te blijven investeren in deze thuis voor de kinderen.

Natuurlijk is fondsenwerving noodzakelijk om voor een materiele ondersteuning te zorgen. Maar dit is zeker niet het enige. Een duurzame ondersteuning betekent meer.Het gaat ook om een samenwerking tussen de mensen van het dorp en onze vereniging. Het gaat ook om vrijheid door educatie. 

Er is een streven naar symbiose tussen onze culturen wat inhoudt dat we eerst en vooral respect opbrengen voor de eigenheid en het initiatief van de mensen uit Goljung.

De vrouwen in Goljung maken prachtige handwerken van de wol van de geiten. We willen dit ambacht ook ondersteunen waardoor zij een eigen inkomen kunnen verwerven wat zeker bijdraagt aan hun onafhankelijkheid en respect. Hierover gaat het project omdat dit als eerste fase het belangrijkste is.